Nornik zwyczajny (Microtus arvalis), lub Nornik bury (Microtus agrestis) to gatunki gryzoni z rodziny chomikowatych, zwanych popularnie nornicą. Zwierzę średniej wielkości o długość ciała do 13 cm, ogona do 5 cm. Charakteryzuje się szarobrunatnym ubarwieniem. Żyje w norach z szeroko rozgałęzionym systemem korytarzy. W sprzyjających warunkach dożywa 1,5 roku. Aktywny w dzień i w nocy.

Występowanie

Występuje w suchych biotopach, szczególnie dużych polach uprawnych, również na suchych łąkach, murawach, a nawet wydmach nadmorskich.

Rozwój

Ciąża trwa około 20 dni, a w miocie jest zazwyczaj 4-7 młodych. W ciągu roku samice wydają na świat od 3 do 13 miotów. Po 3 tygodniach młode samice są już dojrzałe.

Pożywienie

Pożywienie nornika stanowi w głównej mierze pokarm roślinny: korzenie, kłącza, trawy, zioła, nasiona, warzywa uprawne, owoce, kora, młode pędy.

Zagrożenia

Niszczy uprawy oraz rośliny ogrodowe, szczególnie zimą uszkadza rośliny poprzez obgryzanie kory, pędów i korzeni.

Zwalczanie

Przede wszystkim nie należy stwarzać szkodnikom dogodnych warunków, usuwać resztki roślin, odchwaszczać teren, zasypywać nory w ziemi, niszcząc ich korytarze. Do zwalczania chemicznego możemy zastosować świece dymne służące do gazowania nor oraz zatrute przynęty pokarmowe.

 

Wszystkie szkodniki.

 

Źródło obrazu: www.wikipedia.pl