Ryjówka aksamitna (łac. Sorex anareus) to malutkie stworzenie z rodziny ryjówkowatych. Jej wielkość to zaledwie kilka centymetrów, długość ogona wynosi ok 3 – 4 cm, co czyni ją jednym z najmniejszych ssaków na Ziemi. Jej charakterystyczną cechą jest podłużny ryjek. Waży zaledwie od kilku do kilkunastu gramów. Ryjówka ma bardzo delikatną sierść, której ubarwienie uzależnione jest od położenia geograficznego oraz sezonu (w okresie letnim jest prawie czarna, natomiast w okresie zimowym zmienia swą barwę na brunatną). Ryjówki aksamitne są popularne praktycznie w całej Europie oraz północnej Azji.
Swoje podziemne schrony buduje w bardzo różnorodnych miejscach, jednak najczęściej są to tereny leśne, ogrody, łąki, pnie drzew. Można ją także spotkać nieopodal osiedli ludzkich i też na terenach działkowych. Ryjówka bardzo uważnie strzeże swojego terytorium, znakując je zapachowo. Jest agresywna do swoich rodzimych osobników. Mimo, iż porusza się po, to potrafi też doskonale pływać.
Ze względu na jej niesamowite tempo przemiany materii, ryjówka zmuszona jest do żerowania przez całą dobę (większą aktywność stwierdza się nocą). Odżywia się głównie owadami oraz ślimakami, małymi żabami, czy też dżdżownicami, a w okresie zimowym nasionami drzew. Ze względu na swą owadożerność jest pożyteczna i objęta ochroną!
Gdyby jednak zaburzały one pracę danej firmy (u której wymagany jest wysoki poziom higieny sanitarnej) znajdującej się na terenie bytowania ryjówek, należy traktować je jako szkodniki i dokonać wszelkich działań, by humanitarnie je wypędzić.
Ten malutki ssak jest w stanie zjeść nawet 100 -150% masy swojego ciała, odżywiając się średnio co 2-3 godziny.
Okres rozrodczy ryjówek trwa od kwietnia do października, kiedy to samce intensywnie poszukują swoich partnerek. Bardzo często dochodzi wtedy między nimi do walk.
Ciąża samicy trwa ok. 3 tygodni, a po tym okresie na świat przychodzi nawet do 10 osobników, które po okresie 21 dni opuszczają swoje gniazdo.
Jak z nią walczyć?
Z racji, iż ryjówka jest bardzo pożytecznym stworzeniem, gdyż żywi się wieloma owadami, nie można jej zwalczać lecz odstraszać.
Dobrym sposobem jest stosowanie żywołapek, gdyż dzięki nim nie dopuścimy do wtargnięcia tego stworzenia do obiektu (złapane osobniki należy wypuścić z dala od zabudowań).
Naturalnymi wrogami ryjówek są puszczyki, lisy, kuny oraz sowy.
Można zastosować również bardziej humanitarne warianty i zimą, podobnie jak dokarmia się ptaki, można na terenach odległych od naszego obiektu i innych zabudowań wystawiać żywność.
Profilaktyka w postępowaniu z ryjówkami:
– wcześniej wspominane stosowanie żywołapek
– przy urządzaniu ogrodu warto pamiętać o umieszczeniu metalowej siatki w gruncie na głębokości kilkunastu centymetrów
– uprawianie roślinności w ogrodach, powoduje użyźnianie gleby, a tym samym niszczenie tuneli.
Czy wiesz, że…
– Ryjówka nie zapada w sen zimowy
– Jeżeli ssak ten nie otrzyma pokarmu do 10 godzin – ginie
– Z racji swojego wyglądu, często mylona jest z myszą, bądź badylarką
– Ryjówki żyją ok 2 lat, i przez cały ten okres praktycznie poszukują pożywienia, które konsumują
– Podczas zagrożenia ryjówka wytwarza, poprzez gruczoły skórne wydzielinę, która zniechęca napastnika do ataku. Wprawdzie nie śmierdzi tak jak np.: wydzielina skunksa, jednak jest równie skuteczna