Karaluchy, inaczej zwane karaczanami Karaczan wschodni (Blatta orientalia) żyje w kuchniach, magazynach, wyjadając produkty żywnościowe. Towarzyszą człowiekowi od zawsze. Długość do 3 cm. Ubarwienie czerwone do czarno-brązowego. Ciało karaczanów jest owalnie spłaszczone, ciemne. Głowa z dużymi oczami prawie całkowicie pokryta przedpleczem. Czułki są zazwyczaj tej samej długości co ciało i stanowią główny narząd zmysłu. Karaczany mają narządy gębowe typu gryzącego. Ciało owadów pokryte jest cienką, woskową powłoką, nie przepuszczającą wody. Na odwłoku występują często gruczoły wydzielające odstraszającą woń i ciecz. Pierwsza para skrzydeł jest skórzasta i tworzy pokrywę, druga para jest błoniasta. Skrzydeł używają karaczany nie do lotu, lecz do szybowania przy spadaniu. Wykazują cechy stadne. Rozpoznają się wzajemnie dzięki specyficznemu wydzielanemu zapachowi. Podążają chaotycznie w miejsca, gdzie są już inne osobniki. Z reguły prowadzą nocny tryb życia.
Występowanie
Najchętniej gromadzą się w szparach i szczelinach oraz w miejscach wilgotnych.
Rozwój
Samica składa 14-16 jaj w kokonie, rozwój larwalny w temp. pokojowej trwa ok. 279 dni., w zależności od
temperatury otoczenia nawet do 4 lat.
Pożywienie
Wszystkożerne – są jednymi z niewielu
zwierząt zdolnymi do strawienia keratyny – białka włosa
Zagrożenia
Karaczany są nosicielami zarazków gruźlicy, tyfusu, cholery oraz larw nicieni.
Zwalczanie
Aby pozbyć się karaluchów musimy należycie dbać o porządek w domu. Mieszanina kwasu borowego,
cukru, mąki i wapna niegaszonego w proporcji 4:3:2:1. skutecznie zabije niechciane szkodniki w niewielkiej
populacji. Najskuteczniejszą metodą walki są zabiegi dezynsekcyjne które należy powtarzać co 4 tygodnie.
Źródło obrazu: www.wikipedia.pl